Τα μεσαιωνικά και νεότερα κείμενα της ελληνικής λογοτεχνίας έχουν μόλις αρχίσει να επωφελούνται από τις δυνατότητες των ηλεκτρονικών υπολογιστών για την έρευνα της γλώσσας, του μέτρου και, γενικότερα, του ύφους των. Tο μεσαιωνικό έπος, ή μυθιστόρημα, του Διγενή Ακρίτη, στη μορφή που παραδίδεται από το χειρόγραφο του Εσκοριάλ, είναι κείμενο-κλειδί στην εξέλιξη της νεοελληνικής λογοτεχνίας, γι αυτό από τη στιγμή της ανακάλυψής του, πριν από έναν αιώνα, δεν έπαψε να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των μελετητών. Ο παρών Πίνακας συμφραζομένων (concordance) -καρπός ενός μεγαλύτερου προγράμματος με τον τίτλο Medieval Greek Databases, που πραγματοποιείται στο Βασιλικό Κολλέγιο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου υπό τη διεύθυνση του καθηγητή της Νεοελληνικής φιλολογίας, κ. Roderick Beaton- αποτελεί εργαλείο έρευνας εξαιρετικά χρήσιμο για τον μελετητή της γλώσσας και του ύφους, όχι μόνο του Διγενή, αλλά της μεσαιωνικής δημώδους γραμματείας γενικότερα. Στηρίζεται στην έκδοση του έργου από τον Στυλιανό Αλεξίου (1985), και αναπαράγει το κείμενο με τη μορφή εξαντλητικού λημματολογίου με συμφραζόμενα ενός μετρικού στίχου για κάθε λήμμα.